الهی(6)
جمعه, ۱۹ تیر ۱۳۹۴، ۰۶:۱۹ ب.ظ
خدای من!
اینک این منم، بنده تو،
که خود را به سوی تو میکشم.
بیزارم از آنچه بوده ام و آنچه کرده ام؛
آن قدر که شرم و آزرم و حیا،
اجازه نگریستن به رخسارت،
و رو در رو شدن با تو را به من نمیدهد.
و بخششت را میطلبم،
که عفو و بخشش، صفت زیبای کرامت توست.
منجانت شعبانیه
